Als je de **laatste versies van Python** kunt gebruiken, gebruik dan de voorbeelden voor de laatste versie, die hebben de **beste en eenvoudigste syntax**, bijvoorbeeld “**Python 3.10+**”.

#### List

Laten we bijvoorbeeld een variabele definiëren als een `list` van `str`.

//// tab | Python 3.9+

Declareer de variabele met dezelfde dubbele punt (`:`) syntax.

Als type, vul `list` in.

$ echo "Hello $Env:MY_NAME"

Hello Wade Wilson
```

</div>

////

## Omgevingsvariabelen uitlezen in Python

Je kunt omgevingsvariabelen **buiten** Python aanmaken, in de terminal (of met een andere methode) en ze vervolgens **in Python uitlezen**.

Je kunt bijvoorbeeld een bestand `main.py` hebben met:

```Python hl_lines="3"
import os

name = os.getenv("MY_NAME", "World")

    if (readBuffer.remaining() <= buffer.remaining()) {
      buffer.put(readBuffer);
      munchIfFull();
      return this;
    }

    // First add just enough to fill buffer size, and munch that
    int bytesToCopy = bufferSize - buffer.position();
    for (int i = 0; i < bytesToCopy; i++) {
      buffer.put(readBuffer.get());
    }

    * Met validators kunnen complexe dataschema's duidelijk en eenvoudig worden gedefinieerd, gecontroleerd en gedocumenteerd als JSON Schema.
    * Je kunt diep **geneste JSON** objecten laten valideren en annoteren.
* **Uitbreidbaar**:
    * Met Pydantic kunnen op maat gemaakte datatypen worden gedefinieerd of je kunt validatie uitbreiden met methoden op een model dat is ingericht met de decorator validator.

///

### Krok 2: utwórz instancję `FastAPI`

{*../../docs_src/first_steps/tutorial001.py hl[3] *}

Zmienna `app` będzie tutaj "instancją" klasy `FastAPI`.

Będzie to główny punkt interakcji przy tworzeniu całego interfejsu API.

Ta zmienna `app` jest tą samą zmienną, do której odnosi się `uvicorn` w poleceniu:

<div class="termy">

```console
$ uvicorn main:app --reload

///

### Paso 2: crea una "instance" de `FastAPI`

{* ../../docs_src/first_steps/tutorial001.py hl[3] *}

Aquí la variable `app` será una "instance" de la clase `FastAPI`.

Este será el punto principal de interacción para crear toda tu API.

### Paso 3: crea una *path operation*

#### Path

"Path" aquí se refiere a la última parte de la URL empezando desde la primera `/`.

    * Swagger UI.
    * ReDoc.

---

Tornando al precedente esempio, **FastAPI**:

* Validerà che esiste un `item_id` nel percorso delle richieste `GET` e `PUT`.
* Validerà che `item_id` sia di tipo `int` per le richieste `GET` e `PUT`.
    * Se non lo è, il client vedrà un errore chiaro e utile.

          // primitives
          .put(Object.class, "")
          .put(Number.class, 0)
          .put(UnsignedInteger.class, UnsignedInteger.ZERO)
          .put(UnsignedLong.class, UnsignedLong.ZERO)
          .put(BigInteger.class, BigInteger.ZERO)
          .put(BigDecimal.class, BigDecimal.ZERO)
          .put(CharSequence.class, "")
          .put(String.class, "")
          .put(Pattern.class, Pattern.compile(""))

        assertTrue(docMap.isEmpty());
        value.clear();

        List<String> keys = Arrays.asList("test_2", "test_0", "lang", "test_1");
        value.put(keys.get(0), true);
        value.put(keys.get(1), 1000);
        value.put(keys.get(2), "ja");
        value.put(keys.get(3), "str");
        docMap = new DocMap(value);
        assertFalse(docMap.isEmpty());

        Set<Map.Entry<String, Object>> actual = docMap.entrySet();

          .put(IndexOutOfBoundsException.class, e -> e instanceof IndexOutOfBoundsException)
          .put(NoSuchElementException.class, e -> e instanceof NoSuchElementException)
          .put(NullPointerException.class, e -> e instanceof NullPointerException)
          .put(NumberFormatException.class, e -> e instanceof NumberFormatException)
          .put(RuntimeException.class, e -> e instanceof RuntimeException)