İç içe geçen derin modelleri pek iyi işleyemiyor. Yani eğer istekteki JSON gövdesi derin bir JSON objesiyse düzgün bir şekilde dökümante edilip doğrulanamıyor.

```Python
# Bu işe yaramaz, çünkü get_burgers, şu şekilde tanımlandı: async def
burgers = get_burgers(2)
```

---

Bu nedenle, size onu `await` ile çağırabileceğinizi söyleyen bir kitaplık kullanıyorsanız, onu `async def` ile tanımlanan *path fonksiyonu* içerisinde kullanmanız gerekir, örneğin:

```Python hl_lines="2-3"

Örneğin, OAuth2 spesifikasyonunun kullanılabileceği ("şifre akışı" olarak adlandırılan) yollardan birinde, form alanları olarak <abbr title="Kullanıcı Adı: Username">"username"</abbr> ve <abbr title="Şifre: Password">"password"</abbr> gönderilmesi gerekir.

Bu <abbr title="Spesifikasyon: Specification">spesifikasyon</abbr> form alanlarını adlandırırken isimlerinin birebir `username` ve `password` olmasını ve JSON verisi yerine form verisi olarak gönderilmesini gerektirir.

        "query",
        "needy"
      ],
      "msg": "Field required",
      "input": null
    }
  ]
}
```

`needy` zorunlu bir parametre olduğundan dolayı bağlantıda tanımlanması gerekir:

```
http://127.0.0.1:8000/items/foo-item?needy=sooooneedy
```

...bu iş görür:

```JSON
{
    "item_id": "foo-item",
    "needy": "sooooneedy"
}
```

Ama şimdi sıfırdan yazdığınızı hayal edin.

Bir noktada fonksiyonun tanımına başlayacaktınız, parametreleri hazır hale getirdiniz...

Ama sonra "ilk harfi büyük harfe dönüştüren yöntemi" çağırmanız gerekir.

 `upper` mıydı ? Yoksa  `uppercase`' mi? `first_uppercase`? `capitalize`?

Ardından, programcıların en iyi arkadaşı olan otomatik tamamlama ile denediniz.