* چندین از این flows برای ساخت یک ارائه‌دهنده احراز هویت OAuth 2.0 مناسب هستند (مانند گوگل، فیسبوک، توییتر، گیت‌هاب و غیره):
        * ویژگی `implicit`
        * ویژگی `clientCredentials`
        * ویژگی `authorizationCode`
    * اما یک "flow" خاص وجود دارد که می‌تواند به طور کامل برای مدیریت احراز هویت در همان برنامه به کار رود:
        * بررسی `password`: چند فصل بعدی به مثال‌های این مورد خواهیم پرداخت.

    authorizationUrl: str
    tokenUrl: str


class OAuthFlows(BaseModelWithConfig):
    implicit: Optional[OAuthFlowImplicit] = None
    password: Optional[OAuthFlowPassword] = None
    clientCredentials: Optional[OAuthFlowClientCredentials] = None
    authorizationCode: Optional[OAuthFlowAuthorizationCode] = None


class OAuth2(SecurityBase):

    * Mehrere dieser Flows eignen sich zum Aufbau eines OAuth 2.0-Authentifizierungsanbieters (wie Google, Facebook, Twitter, GitHub usw.):
        * `implicit`
        * `clientCredentials`
        * `authorizationCode`
    * Es gibt jedoch einen bestimmten „Flow“, der perfekt für die direkte Abwicklung der Authentifizierung in derselben Anwendung verwendet werden kann:

    * HTTP Basic認証
    * HTTP ダイジェスト認証など
* `oauth2`: OAuth2のセキュリティ処理方法（「フロー」と呼ばれます）のすべて。
    * これらのフローのいくつかは、OAuth 2.0認証プロバイダ（Google、Facebook、Twitter、GitHubなど）を構築するのに適しています。
        * `implicit`
        * `clientCredentials`
        * `authorizationCode`
    * しかし、同じアプリケーション内で認証を直接処理するために完全に機能する特定の「フロー」があります。
        * `password`: 次のいくつかの章では、その例を紹介します。
* `openIdConnect`: OAuth2認証データを自動的に発見する方法を定義できます。