Webargs, Flask gibi bir kaç framework'ün üzerinde bunu sağlamak için geliştirilen bir araçtır.

Veri doğrulama için arka planda Marshmallow kullanıyor, hatta aynı geliştiriciler tarafından oluşturuldu.

Webargs da harika bir araç ve onu da geçmişte henüz **FastAPI** yokken çok kullandım.

/// info | Bilgi

Webargs aynı Marshmallow geliştirileri tarafından oluşturuldu.

* Redaktor dəstəyi ilə:
    * Avtomatik tamamlama.
    * Tip yoxlanması.
* Məlumatların Təsdiqlənməsi:
    * Məlumat etibarsız olduqda avtomatik olaraq aydın xətalar göstərir.
    * Hətta çox dərin JSON obyektlərində belə doğrulama aparır.
* Daxil olan məlumatları <abbr title="Çevrilmə: serialization, parsing, marshalling olaraq da bilinir">çevirmək</abbr> üçün aşağıdakı məlumat növlərindən istifadə edilir:
    * JSON.

Aynı hata <a href="http://127.0.0.1:8000/items/4.2" class="external-link" target="_blank">http://127.0.0.1:8000/items/4.2</a> sayfasında olduğu gibi `int` yerine `float` bir değer verseydik de ortaya çıkardı.

/// check | Ek bilgi

Böylece, aynı Python tip tanımlaması ile birlikte, **FastAPI** veri doğrulama özelliği sağlar.

Ich konnte ihn nie in einem vollständigen Projekt verwenden, da er keine Sicherheitsintegration hatte, sodass ich nicht alle Funktionen, die ich hatte, durch die auf Flask-apispec basierenden Full-Stack-Generatoren ersetzen konnte. Ich hatte in meinem Projekte-Backlog den Eintrag, einen Pull Request zu erstellen, welcher diese Funktionalität hinzufügte.

Sie würden wahrscheinlich einen Cloud-Server (eine virtuelle Maschine) oder etwas Ähnliches bekommen, und dieser hätte eine <abbr title="Sie ändert sich nicht">feste</abbr> **öffentliche IP-Adresse**.

* **Kodlaması Hızlı**: Geliştirme hızını yaklaşık %200 ile %300 aralığında arttırır. *
* **Daha az hata**: İnsan (geliştirici) kaynaklı hataları yaklaşık %40 azaltır. *
* **Sezgisel**: Muhteşem bir editör desteği. Her yerde <abbr title="Otomatik Tamamlama: auto-complete, autocompletion, IntelliSense">otomatik tamamlama</abbr>. Hata ayıklama ile daha az zaman harcayacaksınız.

        "path",
        "item_id"
      ],
      "msg": "Input should be a valid integer, unable to parse string as an integer",
      "input": "foo"
    }
  ]
}
```

Der Pfad-Parameter `item_id` hatte den Wert `"foo"`, was kein `int` ist.

En el mismo punto, intentas activar el autocompletado con `Ctrl+Espacio` y ves:

<img src="/img/python-types/image02.png">

Con eso, puedes desplazarte, viendo las opciones, hasta que encuentres la que "te suene":

<img src="/img/python-types/image03.png">

## Más motivación

Revisa esta función, ya tiene anotaciones de tipos:

{* ../../docs_src/python_types/tutorial003.py hl[1] *}

Si revisas la aplicación anterior, en la interfaz verás que, hasta ahora, permite al cliente decidir el `id` del `Hero` a crear. 😱

No deberíamos permitir que eso suceda, podrían sobrescribir un `id` que ya tenemos asignado en la base de datos. Decidir el `id` debería ser tarea del **backend** o la **base de datos**, **no del cliente**.

Deshalb, um ID-Kollisionen zu vermeiden, könnten Sie beim Erstellen des JWT-Tokens für den Benutzer, dem Wert des `sub`-Schlüssels ein Präfix, z. B. `username:` voranstellen. In diesem Beispiel hätte der Wert von `sub` also auch `username:johndoe` sein können.

Der wesentliche Punkt ist, dass der `sub`-Schlüssel in der gesamten Anwendung eine eindeutige Kennung haben sollte, und er sollte ein String sein.

## Es testen